Sacramentszondag

Anton Milh
Zondag 23 Juni

Lezingen: Gn 14,18-20; 1 Kor 11,23-26; Lc 9,11b-17

Beste zusters en broeders,

Allicht kent u het principe wel van wat ze in het Frans een auberge espagnole noemen: een feestje, waarbij alle gasten iets meenemen om te eten of te drinken. Een gezellige formule, – als iedereen zich eraan houdt. Zo kan het bij studenten al eens verkeren. Krap bij kas, hoopt de ene student dat de ander wel voor voldoende voer zal zorgen. Maar, wat als alle genodigden zo denken?

In onze tijd wordt de broodvermenigvuldiging dikwijls gelezen als een soort mislukte auberge espagnole, en aldus als evangelieverhaal afgevlakt en uitgehold. Ik herinner me nog hoe men ons in de eerste communie-catechese volgende interpretatie voorstelde: onder die vijfduizend mensen die met Jezus meetrokken, waren er eigenlijk best een aantal die wat proviand bij zich hadden, maar ze hielden deze angstvallig verborgen om niet te moeten delen met hun buren. Vervolgens raakten ze beschaamd door Jezus’ delende gebaar, en mengden ze subtiel hun eigen boterhammen onder de korsten die de ronde deden. Eindresultaat: twaalf volle korven brood.

Moraal van het verhaal? We moeten solidair zijn, niet egoïstisch. En, dat is ongetwijfeld waar. Maar, hebben we Jezus daarbij nodig? Eigenlijk niet. Vele niet- of andersgelovigen zijn waarschijnlijk guller, en efficiënter, in hun naastenliefde dan wij. Zij hebben Jezus niet nodig om in te zien dat solidariteit een belangrijke humane waarde is. Hoe zou je dan met een vaag waardendiscours mensen tot het christendom willen brengen? Een jonge Tunesische medebroeder, die zich nog maar enkele jaren geleden van de islam tot het christendom bekeerde, zei me: in het westers christendom spreekt men over waarden, waarden, waarden – zoals solidariteit – maar men spreekt niet over geloof. Het gaat niet meer over Jezus Christus. En zo verwordt de kerk langzaam tot humanistische, caritatieve vereniging, het evangelie tot verkooppraatje, en Jezus tot mascotte. Op zich sympathiek, maar wat gaat er van uit?

Deze zondag viert de kerk Sacramentsdag, het feest van het Heilig Sacrament van het Altaar. Dat men er doorheen de Traditie is toegekomen het evangelie van de broodvermenigvuldiging te lezen op deze dag, heeft helemaal niets met een eerder moralistische interpretatie van deze tekst te maken. Het gaat er niet om, om op ons samenzijn het etiket ‘christelijk’ te plakken. Het gaat er wél om, dat wij christenen zijn door ons in Christus’ aanwezigheid te weten, door Christus present te laten zijn zoals hijzélf heeft aangegeven onder ons present te willen zijn: als gebroken en gedeeld brood. We zijn niet christelijk omdat we uit beleefdheid met elkaar delen, maar we zijn christelijk omdat we weten dat bij dat delen Christus werkelijk aanwezig komt, Hij die zichzelf deelt voor ons.

Zo wordt ook de betekenis van de broodvermenigvuldiging duidelijk. Het gaat hier niet om hocuspocus van Jezus, noch om vijfduizend mensen die opeens hun verborgen brooddozen bovenhalen. Het brood dat Jezus in zijn handen neemt, wordt – zoals bij het Laatste Avondmaal – tot hemzelf: “Dit is mijn lichaam voor u”; “Dit is het nieuwe verbond in mijn bloed”, zoals Sint-Paulus zich in de epistellezing de instellingswoorden herinnert. Het brood wordt tot hemzelf, Hij die is de vleesgeworden liefde van God de Vader voor de mensheid. Een liefde die niet kwantificeerbaar is, maar die ten overvloede wordt geschonken. Wanneer de Schrift het dan toch over twaalf volle korven heeft – nadat iedereen reeds gevoed is! – dan is dat als symbool voor het gehele menselijke geslacht. Christus wil brood van eeuwig leven zijn voor ieder van ons, voor élke mens. Maar die aanwezigheid bij ons kiest hijzelf, die kunnen wij niet aan hem opleggen. Christus plooit zich niet naar menselijke constructies, hoe goedbedoeld ook.

Bidden we dan dat we in deze eucharistie tot een dieper besef en een grotere eerbied zouden mogen komen voor Christus werkelijke aanwezigheid onder ons, op de manier zoals hijzélf onder ons komen wil, vandaag in het bijzonder in het Heilig Sacrament van gebroken brood en gedeelde wijn. Amen.

Preek van de week

Inschrijving

Indien u iedere week een voorstel van preektekst van een dominicaan of een lekendominicaan wilt ontvangen, vragen wij u om uw inschrijving te bevestigen door te klikken op de link. Wij danken u bij voorbaat voor uw interesse in ons initiatief.

Onze preken

  • Paaszondag

    Paaszondag

    Pasen is hét hoogfeest van het christendom. Jezus van Nazareth is niet in de dood gebleven. Hij is opgewekt ten Read More
  • Paaswake

    Paaswake

    Deze avond is een avond waarop je staat voor een grote keuze. Op het moment dat we overgaan van dood Read More
  • Witte Donderdag

    Witte Donderdag

    De lezingen van vandaag plaatsen ons samenzijn in een continuïteit van bijzondere orde. Drie verhalen en vertrouwde gebaren ballen verleden Read More
  • 1
  • 2