7de zondag door het jaar (A)

Philippe Cochinaux
Zondag 23 februari

Bij de voorbereiding van een huwelijk hoor ik dikwijls de verloofden zeggen dat ze in een kerk willen trouwen, omdat ze zich kunnen vinden in de christelijke waarden. Hierbij stelt zich natuurlijk de vraag naar de eigenheid van een christelijke waarde. Reeds vóór Christus hadden mensen een gedeelde set aan waarden, menselijke waarden die in geen enkel opzicht christelijk genoemd kunnen worden, daar Christus onze menselijkheid nog lang niet op zich had genomen.

Sommigen gaan zelfs nog een stapje verder door te stellen dat de kerk zich in de loop der eeuwen allerlei menselijke waarden heeft eigengemaakt en ze heeft verchristelijkt, wat dan wil zeggen dat de kerk deze waarden is gaan verstaan en uitleggen énkel vanuit het leven van Christus. Hierbij moet men echter ook onder ogen willen zien dat met de komst van Christus een paar nieuwe waarden op het toneel zijn verschenen, die een heel aantal menselijke samenlevingen hebben aanvaard en zich hebben eigengemaakt. Christenen en andersgelovigen of andersdenkenden delen deze waarden en stellen zich zelfs niet meer naar de vraag naar hun oorsprong.

Er zijn dus goede redenen om te erkennen dat wij een aantal waarden delen met onze medemensen. Dan mogen we, zeker na het beluisteren van het Evangelie van vandaag, ons de vraag stellen wat die menselijke waarden ook tot christelijke waarden maakt. De Franse theologe en dominicanes Véronique Margron geeft ons volgende mooie definitie: ‘een christelijke waarde is een menselijke waarde in alle overvloed’. Of om het anders te zeggen: een christelijke waarde is zoals een rivier die buiten haar oevers treedt. De eigenheid van een christelijke waarde komt dus voort uit de intensiteit waarmee we haar beleven. Ze lijkt iets buitensporigs te hebben. Is het dat ook niet wat Christus aan zijn leerlingen komt zeggen? “Als iemand je een klap op je rechterwang geeft, houd hem dan ook de andere voor. Als iemand een geding tegen je aanspant om je hemd te krijgen, geef hem dan ook je jas. Als iemand je dwingt hem een mijl te begeleiden, ga er dan twee met hem mee.”

In die zin delen we een heel aantal waarden met alle broeders en zusters van goede wil, maar als we ervoor kiezen om die waarden ten volle, tot het uiterste te beleven, dan krijgen ze als het ware een goddelijke geur. Dit betekent niet dat we geroepen zijn om grote naïevelingen te zijn in dit leven. Ver van dat, zelfs. Deze waarden op een overvloedige manier beleven vraagt van ons tegelijkertijd geduld én generositeit. Ik verklaar me nader. Nemen we als voorbeeld ‘iemand ook je andere wang aanbieden’. Toen ik professor christelijke ethiek was aan de Faculteit Psychologie van de Universiteit van Louvain-la-Neuve, zei een studente me eens op het examen: “in dit voorbeeld van Jezus wordt de notie van tijd niet vermeld. Nochtans is deze van het allergrootste belang. Een leerling van Christus moet geduldig zijn. Hij is al geslagen geweest op zijn rechterwang. Hij heeft een beledigende klap ontvangen, een slag vol misprijzen met de rug van de hand. Om op dit geweld niet meteen met ander geweld te antwoorden, dient hij tijd in te bouwen, tijd om in een verhouding te gaan staan met de ander, om te proberen zijn daad te begrijpen, misschien zelfs om deze te vergeven. De ander te vergeven, zodat op het moment waarop hij zijn andere wang zal aanbieden, de ander hem misschien niet opnieuw zal slaan, maar hem mild zal aanraken, omdat hij zich bewust is geworden van de impact van zijn daad en voortaan wenst te werken aan een verhouding die wordt gekenmerkt door harmonie en wederzijds respect.”

Geduld is dus de eerste kwaliteit die nodig is om de christelijke waarden te beleven. Vervolgens komt de generositeit, aangezien het leven in Christus altijd een leven in liefde gegeven is. En zoals we weten, kan liefde vleugels geven. Liefde en verdeeldheid gaan niet samen. Men gaat niet minder van z’n eerste kind houden omdat er een tweede geboren wordt. Liefde is, vanuit haar wezen zelf, geroepen zich uit te breiden. Hoe meer we ervan geven, hoe meer in ons de krachtbronnen ontstaan die het ons mogelijk maken om er nog meer van te geven. De waarden die verworteld zijn in liefde, en die concreet gestalte krijgen in liefde, hebben dus als natuurlijk gevolg dat ze zich vermenigvuldigen naar believen. Geduld en generositeit zijn de wezenskenmerken van elke christelijke waarde, elke christelijke waarde die wordt beleefd met de vaste wil om overvloedig te zijn, naar het beeld van Gods overvloedige liefde voor ieder van ons.

Amen.

 

                                                                   

                                                          

 

 

Onze preken

  • Paaszondag

    Paaszondag

    Pasen is hét hoogfeest van het christendom. Jezus van Nazareth is niet in de dood gebleven. Hij is opgewekt ten Read More
  • Paaswake

    Paaswake

    Deze avond is een avond waarop je staat voor een grote keuze. Op het moment dat we overgaan van dood Read More
  • Witte Donderdag

    Witte Donderdag

    De lezingen van vandaag plaatsen ons samenzijn in een continuïteit van bijzondere orde. Drie verhalen en vertrouwde gebaren ballen verleden Read More
  • 1
  • 2

Zoeken

Auteur

Liturgische dag

Liturgische tijd

Liturgische jaar

Jaar

Inschrijving

Preek van de week !

Indien u iedere week een voorstel van preektekst van een dominicaan of een lekendominicaan wilt ontvangen, vragen wij u om uw inschrijving te bevestigen door te klikken op de link. Wij danken u bij voorbaat voor uw interesse in ons initiatief.
Ik ga akkoord met de Voorwaarden

WebTV


  • Wij zijn niet het centrum van de wereld

  • Over dikke teen wrijven

  • 1
  • 2

Blijf op de hoogte !

Blijf op de hoogte en meld u aan voor onze nieuwbrief !