Op een schilderij van 1240 in de kerk van Mascarella in Bologna staat de oudste afbeelding die we van Dominicus hebben. Hij zit er aan tafel samen met een groep medebroeders uit alle streken van Europa zoals je aan hun gezichten kunt zien. Ze zitten aan tafel, genieten van elkaars gezelschap, van het brood dat in overvloed aanwezig is en van Gods Woord dat ze voor elkaar oproepen. Het is dit jaar 800 jaar geleden dat Dominicus is gestorven en werd begraven en daarom herdenkt men over heel de wereld dit gebeuren door een viering met als titel: Aan tafel met Dominicus, verwijzend naar dit schilderij.

 “Ik vind oud brood niet hard, géén brood is hard.”

Deze confronterende uitspraak is te lezen in een boekje met getuigenissen van mensen die in armoede leven. Het boek, met de bijzondere titel ‘Brood en rozen voor iedereen’ (Lieven De Pril, Halewijn, 2017), geeft ook wat cijfers: één op tien Vlamingen leeft in armoede. In het rijke Vlaanderen is veel van die armoede verborgen.

Rond de jaren 1987 werkte ik in Congo in onze missiepost Watsa in het Noord Noord Oosten van Congo. Ik ging regelmatig het oerwoud in om verschillende dorpen te bezoeken en er apostolaat te verrichten.

Lezing:  2 Kon.4, 42-44: Zij zullen eten en overhouden

(Ef.4, 1-6: Eén lichaam, één Geest, één Heer)
(Joh.6, 1-15: Hij liet broden uitdelen zoveel men maar wilde)

Het is een tijd van  economische crisis, ja voor sommigen is er zelfs te weinig te eten.  Er zijn religieuze en culturele spanningen.  Er heerst een mentaliteit waar roem en eigenbelang populair is.

Jezus heeft compassie met zijn leerlingen. Blijkbaar heeft hun optreden niet zoveel succes gehad. Jezus neemt hen even mee naar een rustige plek. Maar daar staat reeds een menigte te dringen. Ze komen van overal. En ze zijn als  schapen zonder herder. Jezus heeft medelijden met hen. Hij is er niet goed van dat mensen zo aan hun lot worden overgelaten. 

Iedere zondag opnieuw horen wij in de liturgie een prachtige evangelielezing. Het zijn verhalen die Jezus zelf vertelt of die over Jezus verteld worden. Ze zijn in elk geval afkomstig uit een andere tijd en uit een andere cultuur dan de onze. Het merkwaardige van die verhalen is, dat ze voor ons, moderne westerlingen, eigenlijk niet moeilijk te verstaan zijn, meer zelfs, dat ze een boodschap bevatten die kennelijk brandend actueel blijft.

In de lezingen van vandaag valt het thema van de goede herder op. In de eerste lezing vergelijkt Jeremia de leiders van zijn land met slechte herders, die hun schapen laten verloren lopen en zelfs verstoten. Er is oorlogsdreiging en de leiders zijn alleen bezig met hun eigen belang en met machtspolitiek. Zoals in elke crisis zijn de zwakste medemensen het grootste slachtoffer en daartegen gaat Jeremia heftig tekeer.

Oud-president Eisenhower van de Verenigde Staten bedacht een hulpmiddel voor zijn overvol agenda. Jullie kennen wellicht dit hulpmiddel voor tijdbeheer. Het heet de “Eisenhower matrix”. Eisenhower zou dus geestelijk vader zijn van dit model ! Het is een middel om prioriteiten te rangschikken, waarmee u de uit te voeren taken kunt rangschikken volgens twee parameters: op dringendheid en op belangrijkheid.  Je maakt een tabel met vier kolommen, voor vier categorieën van prioriteiten: